Γιατί δεν πρέπει να εγκατασταθούν αιολικά πάρκα στη Μάνη

Γιατί δεν πρέπει να εγκατασταθούν αιολικά πάρκα στη Μάνη
apenanti oxthi
Η εγκατάσταση ανεμογεννητριών στη μανιάτικη χερσόνησο βρίσκεται στην τελική της φάση. Ενόψει της εκδίκασης της προσφυγής μας στο Συμβούλιο της Επικρατείας, στις 8/2/2017, οι εταιρείες που τις προωθούν έχουν εντείνει τις προσπάθειές τους ώστε να πάρουν τις αποφασιστικές εγκρίσεις για να αρχίσουν τα έργα. Σε αυτή τους τη βιασύνη βέβαια, συντελεί και η επικείμενη αναθεώρηση του καθεστώτος των επιδοτήσεων, με αποτέλεσμα να βιάζονται για να αποκομίσουν τη μέγιστη επιδότηση. Θεωρούμε λοιπόν χρήσιμη μια συνοπτική ενημέρωση σχετικά με τους λόγους για τους οποίους η εγκατάσταση είναι καταστροφική.

Περί πυλώνα της εταιρείας ΟΤΕ Α.Ε., στην περιοχή Κέρια του Δήμου Ανατ. Μάνης.

Πολίτης απευθύνθηκε στον Συνήγορο, για την αυθαίρετη εγκατάσταση κεραίας κινητής τηλεφωνίας, επί του πυλώνα της εταιρείας ΟΤΕ Α.Ε., στην περιοχή Κέρια του Δήμου Ανατ. Μάνης.

 Επειδή, κατά τον χρόνο της απόρριψης της συγκεκριμένης αίτησης από την Ε.Ε.Τ.Τ., είχε ήδη συνταχθεί έκθεση αυτοψίας από την ΥΔΟΜ Ανατ.Μάνης για τις αυθαίρετες κατασκευές που εξυπηρετούσαν την κεραία και η ΟΤΕ Α.Ε. είχε υποβάλει ένσταση, ο Συνήγορος ανέμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα τη συγκρότηση του αρμοδίου Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων, το οποίο τελικά απέρριψε την ανωτέρω ένσταση. Ο Συνήγορος επισήμανε στις υπηρεσίες τα ζητήματα της κρίσης αυθαιρέτων και τη δυνατότητα συνδρομής των Δήμων. Τελικά, η κεραία απομακρύνθηκε από την ίδια την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας.

26 Νοεμβρίου 1943: Η εκτέλεση 118 Ελλήνων στο Μονοδέντρι Λακωνίας

26 Νοεμβρίου 1943: Η εκτέλεση 118 Ελλήνων στο Μονοδέντρι Λακωνίας

Ο Νοέμβρης σημαδεύει μια από τις δυστυχέστερες στιγμές του λακωνικού λαού.Ήταν στις 26 του Νοέμβρη 1943, που δολοφονήθηκαν στο Μονοδέντρι 118 Λάκωνες θύματα του Ναζισμού.
Ήταν τότε στα μαύρα της γερμανικής κατοχής χρόνια.
Ήταν τότε που οι Γερμανοί είχαν καθιερώσει την αυστηρή τιμωρία των αντιποίνων

Καθώς μελετούσαμε τη σφαγή στο Μονοδέντρι Λακωνίας, βρήκαμε στο διαδίκτυο κείμενα / διηγήσεις για το γεγονός. Σκεφτήκαμε να σας κάνουμε κι εσάς κοινωνούς.
Κυρίως, για τη στάση ενός γενναίου άντρα, του γιατρού Χρήστου Καρβούνη.

ΑΙΟΛΙΚΗ ΠΑΡΕΚΤΡΟΠΗ

Για τα Αιολικά πάρκα τής Μάνης...
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ!
Το βράδυ τής περασμένης Παρασκευής (21-10-2016), στο Γύθειο, παρακολουθήσαμε την θορυβώδη συνεδρίαση τού Δημοτικού Συμβουλίου τού Δήμου Ανατολικής Μάνης όπου υπήρξε -κατά πλειοψηφία- θετική γνωμοδότηση για τη δημιουργία αιολικών πάρκων στη Μάνη (πλειοψήφησαν ο εισηγητής Δήμαρχος Π.Ανδρεάκος και 15 σύμβουλοί του, ενώ κατεγράφησαν 4 ηχηρές αρνητικές ψήφοι από γενναίους δημοτικούς συμβούλους τής πλειοψηφίας και 8 επίσης ηχηρές ...απουσίες! Δλδ. 15 θετικές ψήφοι στο 27μελές Δ.Σ.

 Καμία σχέση με την πάλαι ποτέ ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση, προ δεκαετίας, στον τ.Δήμο Οιτύλου! Εντύπωση δε έκανε το γεγονός ότι δεν ζητήθηκε και δεν δόθηκε ο λόγος σε ΚΑΝΕΝΑΝ παριστάμενο Πρόεδρο ή Πάρεδρο τοπικής Κοινότητας!! Κι επίσης ας θυμόμαστε πάντοτε ότι μιλάμε για μια δημοτική αρχή τού ...σταλινικού 95%+).
Επί τού θέματός μας, ας γνωρίζουμε ότι:
Την προσεχή Τρίτη (25-10-2016), στην Αθήνα, συνεδριάζει το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) για το ίδιο θέμα και ακολουθεί συνεδρίαση τού ΚΑΣ Νεωτέρων Μνημείων...
Παρεμβάσεις γίνονται παντού και σε πολλά επίπεδα και δεν χρειάζεται να είμαστε αναλυτικοί...
Μπορεί να χάθηκε μια σημαντική μάχη στο Γύθειο, αλλά ο αγώνας κατά των αιολικών πάρκων στην Μάνη μας Συνεχίζεται...

Φραγκοσυκιά: Το φυτό του μέλλοντος

Φραγκοσυκιά: Το φυτό του μέλλοντος


Μια περιεκτική αναφορά στα άγνωστα – αλλά σπουδαία – προσόντα ενός υποτιμημένου φυτού, με αφορμή το βιβλίο του Μιχαήλ Στρατουδάκη «Τα Φραγκόσυκα – επιστημονική και πρακτική θεώρηση φυτού και καρπών», που αποτελεί ένα έργο μοναδικό στην Ελλάδα για το συγκεκριμένο φυτό, τους καρπούς και τα οφέλη του.

Οι οικονομικές, θεραπευτικές, μαγειρικές, περιβαλλοντικές και λοιπές πλευρές της φραγκοσυκιάς παρουσιάζονται στο βιβλίο του Μ. Στρατουδάκη που περιέχει πληθώρα πληροφοριών για το μέχρι πρότινος άγνωστο από πλευράς εκμεταλλεύσεως φυτό στην Ελλάδα. Μετά την κυκλοφορία του βιβλίου, άρχισε δειλά-δειλά να γίνεται γνωστό, να καλλιεργείται και τώρα έχει πάρει αύξουσες διαστάσεις. Το προτιμούν όχι μόνον οι κατ’επάγγελμα αγρότες, αλλά κάθε ένας που έχει κάποιο κομμάτι χέρσου γης θέλει να φυτεύψει φραγκοσυκιές, ώστε να έχει ένα πρόσθετο έσοδο, κάτι το επιβεβλημένο στις η μέρες μας. Και στην περίπτωση αυτή δεν θα διαψευσθεί ο στόχος τους. Πέραν των οικονομικών ωφελημάτων, ωστόσο, η φραγκοσυκιά έχει και δεκάδες άλλων προσφορών. Όσο και αν ηχεί κάπως παράξενο, πρέπει να εξοικειωθούμε με τη φραγκοσυκιά και να μάθουμε πώς:
να συλλέγουμε τα φραγκόσυκα,
να τα καθαρίζουμε,
να τα τρώμε,
να τα μεταφέρουμε,
να τα διατη ρούμε,
να τα αγαπήσουμε και

Συνέλευση των Καλτεζών (1821) και το Πρώτο Πολιτειακό Κείμενο της Ελλάδος

Η Συνέλευση των Καλτεζών (1821) και το Πρώτο Πολιτειακό Κείμενο της Ελλάδος

Η φωτογραφία είναι από το «βιβλίο Καλτεζών» της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου Καλτεζών

Οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές που είχαν συγκροτηθεί τις πρώτες ημέρες του Αγώνα το 1821, όλες τοπικές, δεν ήταν δυνατόν να δράσουν πέραν της περιοχής που καθεμιά αντιπροσώπευε ή ήλεγχε. Υπήρχε άμεση ανάγκη για την καθιέρωση μιας ενιαίας πολιτικής και στρατιωτικής διοίκησης που θ’ αναλάμβανε την καθοδήγηση του αγώνα στην Πελοπόννησο κι η οποία θα έπρεπε ν’ αντιπροσωπεύει όλες τις επαρχίες απελευθερωμένες, επαναστατημένες και μη. Την πρωτοβουλία για την σύγκληση της Συνέλευσης έλαβε η Μεσσηνιακή Γερουσία που όρισε τόπο των εργασιών την μονή του Αγίου Νικολάου στην Μαντινεία κοντά στο χωριό Καλτεζές (Καλτετζές ή Καλτεζιές). Η Μεσσηνιακή Γερουσία ήταν επαναστατική επιτροπή που συγκροτήθηκε αμέσως μετά την απελευθέρωση της Καλαμάτας (23 Μαρτίου) και της οποίας την προεδρία ασκούσε, τιμής ένεκεν, ο Πέτρος Μαυρομιχάλης (Πετρόμπεης).

Αντιπρόσωποι από διάφορες περιοχές συγκεντρώθηκαν εκεί το τελευταίο δεκαήμερο του Μαΐου 1821. Η Συνέλευση κατ’ ουδένα τρόπο μπορεί να θεωρηθεί αντιπροσωπευτική καθώς από τους εικοσιτέσσαρες μητροπολίτες και επισκόπους της Πελοποννήσου συμμετείχαν μόνο ο Άνθιμος

ΣΠΑΘΟΛΑΔΟ ΤΟ ΙΑΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ

Ένα φυσικό γιατρικό που κάνει πάταγο παγκοσμίως! – Tο περίφημο ίαμα των αρχαίων Σπαρτιατών

Αποτέλεσε το περίφημο ίαμα των αρχαίων Σπαρτιατών, με το οποίο θεράπευαν τις πληγές τους μετά τις μάχες, ενώ το πρότειναν οι θεραπευτές της εποχής για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και του έλκους στομάχου. Αναγνωρισμένο για τις πολλές του ιδιότητες, το σπαθόλαδο κατάφερε να διατηρηθεί ως «απαραίτητο γιατρικό», από αρχαιοτάτων χρόνων έως σήμερα, παρά το γεγονός ότι δεν είναι ευρέως γνωστό πού μπορεί να το βρει κανείς ή πώς να το παρασκευάσει.

Στην περιφέρεια, πολλοί είναι εκείνοι που το φτιάχνουν μόνοι τους. Στις αρχές Μαΐου και για περίπου έναν μήνα ανθίζει το σπαθόχορτο, ένα από τα σημαντικότερα λουλούδια της ελληνικής πανίδας. Το φυτό αυτό διακρίνεται, όχι μόνο για το έντονο κίτρινο χρώμα του, αλλά και για τις πολλές θεραπευτικές του ιδιότητες – αντισηπτικές, αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, στυπτικές και επουλωτικές. Βοηθά δε σημαντικά, όπως λέγεται, στην αντιμετώπιση της ισχιαλγίας, των ρευματικών πόνων και των πόνων των αρθρώσεων κι έχει άριστες επουλωτικές ιδιότητες (συνίσταται για την επούλωση πληγών, μωλώπων και εγκαυμάτων πρώτου βαθμού).

ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ 7/2016 ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΥ ΑΝ.ΜΑΝΗΣ ΠΕΡΙ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΩΝ.

                                                    https://drive.google.com/drive/my-drive

Πελοπόννησος: 5 υπέροχα χωριά δίπλα στη θάλασσα

Πελοπόννησος: 5 υπέροχα χωριά δίπλα στη θάλασσα

οι περισσότεροι την αγαπάμε και την σκεφτόμαστε για δύο, βασικά, πράγματα: τα πέτρινα ορεινά της χωριουδάκια (τον χειμώνα) και τις φαντασμαγορικές της παραλίες (το καλοκαίρι). Αυτά τα δύο, όμως, σε κάποιες περιπτώσεις συνδυάζονται. Κι αυτές οι περιπτώσεις είναι αρκετές για να γεμίσουν πολλά απογεύματα και άλλες τόσες νύχτες.



Πούλιθρα

Ένα χωριουδάκι-κόσμημα, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Λεωνίδιο –που είναι κι αυτό, με τη σειρά του, ένας άξιος εκπρόσωπος της ομορφιάς της παραθαλάσσιας Πελοποννήσου. Εντυπωσιακά αρχοντικά πλάι σε ασβεστωμένα σπιτάκια με λουλουδιασμένες αυλές συνθέτουν την εικόνα του, ενώ μια μεγάλη βοτσαλωτή παραλία κορνιζάρει το χωριό. Το βράδυ, δύο μπαράκια ξενυχτούν με τα φώτα χαμηλωμένα πλάι στο κύμα, και η ατμόσφαιρα θυμίζει νησί από εκείνα που δεν έχει ανακαλύψει ακόμα ο κόσμος.

Λακωνικής Γαίας Ατίμωσις

Λακωνικής Γαίας Ατίμωσις
Νεάπολη Λακωνίας (Βάτικα)

«Γαίας ατίμωσις» είχε γράψει για το αττικό τοπίο ο μεγάλος αρχιτέκτονας Δημήτρης Πικιώνης. Ήρθε, τώρα, η σειρά του λακωνικού, που αφορά το μεγαλύτερο μέρος της έκτασης του σημερινού Δήμου Μονεμβασίας, μέσω του οποίου έχει επιλεγεί από τον Ανεξάρτητο Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ, εταιρεία θυγατρική της ΔΕΗ) η ηλεκτρική διασύνδεση της Πελοποννήσου με την Κρήτη.

Ο γράφων, «Αττικός», ως Λαυριώτης, έχει ακατάλυτη σχέση αγάπης με την περιοχή και τους ανθρώπους της, την οποία επισκεπτόταν -και επισκέπτεται μέχρι σήμερα- με τη μάνα του, αυτή τη Λάκαινα, από τα παιδικά του χρόνια για το λιομάζωμα, περνώντας τον φοβερό Κάβο Μαλιά για να φθάσουν στις πατρογονικές εστίες, το χωριό Δερματιάνικα και τον οικισμό Μαυρομματιάνικα των Βοιών∙ τυπικές επαναλαμβανόμενες σκηνές της Μεσογείου βγαλμένες από το ιστορικό έργο του Φ. Μπρωντέλ∙ σκηνές της νότιας Πελοποννήσου, της Κρήτης, της Σικελίας. Αργότερα, ο νόστος στον

H ιστορία του Κιγκιννάτου.

«Τη μέρα των βουλευτικών εκλογών να θυμάσαι δύο πράγματα: το κόμμα που θα ψηφίσεις και την ιστορία του Κιγκιννάτου.»

Δημήτρης Λιαντίνης

Ο Λεύκιος Κουίντιος Κιγκινάτος (Lucius Quinctius Cincinnatus) ήταν πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης της αρχαίας Ρώμης, του οποίου η απέραντη αρετή εξαίρεται ως παροιμιώδης στη Ρωμαϊκή ιστορία. Ο Κιγκινάτος διετέλεσε ύπατος στα 460 π.Χ. -το αξίωμα του υπάτου στη Ρωμαϊκή δημοκρατία ήταν αιρετό για ένα χρόνο. Με το τέλος της θητείας αρνήθηκε να επανεκλεγεί και αποσύρθηκε στους αγρούς του, που τους καλλιεργούσε μόνος του.

Το 458 π.Χ. ανακηρύχθηκε από την Σύγκλητο δικτάτορας, όταν η πόλη βρέθηκε κάτω από την πολιορκία μιας πανίσχυρης γειτονικής φυλής και οι κάτοικοι της κινδύνευσαν με υποδούλωση. Εν σώματι οι συγκλητικοί πήγαν στον Κιγκινάτο να του αναγγείλουν ότι ανακηρύχθηκε δικτάτορας. Τον βρήκαν να καλλιεργεί το χωράφι του. Τους ζήτησε να περιμένουν, πήγε στο σπίτι του και φόρεσε την τήβεννό του κι έπειτα βγήκε να μιλήσουν. Την άλλη μέρα ξεκίνησε να πολεμήσει, νίκησε τους εχθρούς και επέστρεψε στη Ρώμη ως θριαμβευτής. Αμέσως μετά

H MAXH TOY ΔΥΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΙΜΠΡΑΗΜ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΑΝΗ

Μια από τις σημαντικότερες νίκες που επέτυχαν κατά τη διάρκεια της Επανάστασης συμπληρώνει σε λίγες ημέρες 185 χρόνια.

Πρόκειται για τη νίκη στη Μάχη του Δυρού.

Μια μάχη που έδωσαν οι ουσιαστικά άοπλες γυναίκες της Μάνης και η οποία απέκτησε μεγάλη για το έθνος μας σημασία, αφού σημειώθηκε την περίοδο που η Επανάσταση κινδύνευε να χαθεί από τις εσωτερικές έριδες που αποδυνάμωσαν τα στρατεύματα και έκαμψαν το ηθικό των αγωνιστών.

Έτσι η Πάτρα βρίσκεται στα χέρια του Γιουσούφ πασά, η Εύβοια τουρκοκρατείται, το Μεσολόγγι πολιορκείται από τον Κιουταχή και οι κάτοικοί του βρίσκονται μια ανάσα πριν από την ηρωική έξοδο.

Στο μεταξύ ο Ιμπραήμ που είχε αποβιβαστεί στη Μεθώνη έσπερνε το τρόμο, κατέκαιγε και κατέσφαζε.

Στο Μανιάκι ο Παπαφλέσσας που επιχείρησε να τον σταματήσει σκοτώνεται μαζί με τους 300 άντρες του μετά τα απανωτά γιουρούσια του στρατού του.

Κάτω, λοιπόν, από αυτό το πρίσμα, η μάχη του Δυρού αναδεικνύεται ως υψίστης ιστορικής

ΜΑΝΗ ΤΟΠΟΣ ΜΑΓΙΚΟΣ

Γράφει ο Θανάσης Κάβδας *

Μπορεί στο βιβλίο του Κάρλο Λέβι ο Χριστός να σταμάτησε στο Έμπολι, στην Μάνη όμως σταμάτησε ο χρόνος. Βουνό, πέτρα, ήλιος, θάλασσα. Η χερσόνησος της Λακωνίας, το μεσαίο «πόδι» της Πελοποννήσου, γνωστή και ως Μέσα και Έξω Μάνη, (Μέσα Μάνη η ανατολική πλευρά που βλέπει προς το Λακωνικό Κόλπο και Έξω Μάνη η δυτική πλευρά που βλέπει στο Μεσσηνιακό Κόλπο), σε γοητεύει με τον Ταΰγετο, το «μαγικό» βουνό της με την πυραμίδα στην κορυφή του, με το δυνατό φως του ήλιου που ανεμπόδιστα αγγίζει την πέτρα που φλερτάρει με τη θάλασσα και το απέραντο γαλάζιο. Άγρυπνοι φρουροί αυτού του τόπου τα ξακουστά πυργόσπιτα, που χωρίς να προδίδουν σε κανένα αν έχουν μέσα τους ζωή ή όχι, στέκουν σιωπηλά σαν να μην θέλουν να προδώσουν την ιδιότητά τους. Ίσως γι’ αυτό η Μάνη είναι ο μοναδικός τόπος της Ελλάδος που δεν πάτησε ποτέ πόδι κατακτητή. Η σκληρότητα του τοπίου μοναδική, όπως και μαγική η ομορφιά του.

ΛΑΓΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΝΗΣ

Η Λάγια αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Ανατολικής Μάνης. Στα όρια του Δ.Δ. υπάγονται 11 χωριά και οικισμοί: Άγιος Κυπριανός, Ακρογιάλι, Αχίλλειο, Δημαρίστικα, Καινούργια Χώρα, Κορογονιάνικα, Μαρμάρι, Πάλιρος, Πόρτο Κάγιο και Προφήτης Ηλίας.
Είναι εντυπωσιακό χωριό με αρχιτεκτονική ιδιαιτερότητα, που απέχει 17 χλμ. από τη Βάθεια και 24 χλμ. από το Κότρωνα. Ήταν αποικία της αρχαίας πόλης Λα (σημερινός Πασσαβάς) και ο μεγαλιθικού τύπου οικισμός του Κάτου Λάϊ θεωρείται μητρόπολη της σημερινής Λάγιας.
Το χωριό όμως καταγράφεται και σε μεταγενέστερους χρόνους: Επιγραφή στα "Καρνεάτικα" υποδηλώνει κατοίκηση στους ρωμαϊκούς χρόνους ενώ το συναντάμε στα 1570 στην Έκθεση του Barbo (όπου γίνεται και λόγος για τις πολλές εκκλησίες).
Άλλοτε ήταν έδρα της Επισκοπής Λαγίας και του Δήμου Λαγίας (ενός εκ των δέκα παλαιών δήμων της Μάνης), που είχε για έμβλημα το μυθικό Κέρβερο, «...επειδή εν Ταινάρω, ην το σπήλαιον, δι ου κατά το μύθον, ο Ηρακλής εκ του Άδου μετακόμισε τον Κέρβερο» (κατά τον αρχαιολόγο Π. Ευστρατιάδη).
lagia2.jpg (58364 bytes) Η Λάγια παρουσιάζει έντονο Μανιάτικο χρώμα με τα πολυσύνθετα λίθινα Πυργοτειχίσματα και τους χαρακτηριστικούς «Κόλουρους Πύργους», όπως του Μαυροδακάκου και του Γιαννόγγονα (1838), ενώ εδώ είναι και το νεκροταφείο των Γιατράκων με το ναό του Αγίου Σπυρίδωνα.
Αξιοπρόσεκτοι είναι οι ναοί του Αγίου Ζαχαρία (13ου αι.) με τοιχογραφία, του Αγίου Νικολάου (12ου αι.) με παλαιοχριστιανικά μάρμαρα και ωραία θύρα και του Άη Στράτηγου (14ου αι.) που ήταν μοναστήρι, με πύργο και ερειπωμένα κτίσματα. Ως μνημεία έχουν χαρακτηριστεί οι Ι.Ν. της Αγίας Τριάδος και της Φανερωμένης.

ΚΟΥΝΟΣ ΜΑΝΗΣ ΠΕΡΙΒΟΛΙ

Μεσα Μάνη Περιβόλι Κούνος ..... ....Αναρωτιέται κανείς αν αυτοί οι άνθρωποι τιμήθηκαν από τον Δήμο τους σαν συνέχεια της ιστορικής συνείδησης και κληρονομιάς των Μανιατών ...


www.30spartiates.blogspot.com

Xίλων ο Λακεδαιμόνιος

Xίλων ο Λακεδαιμόνιος


«Στο πέτρινο ακόνι ξετάζεται ο χρυσός.
Εκεί ξεφανερώνεται ποιο το αληθινό και ποιο το ψεύτικο χρυσάφι.
Κι από την άλλη, στο χρυσάφι πάλι των καλών και των κακών ανθρώπων
ελέγχεται ο νους».
Το τραγούδι αυτό αποδίδεται στον Χίλωνα από τη Σπάρτη, που έγραψε, κατά την παράδοση, πολλά ποιήματα. Δε μας έχουν σωθεί όμως κι έτσι ο Χίλων δεν έμεινε ως ποιητής ούτε στη συνείδηση και την παράδοση των Ελλήνων ούτε στην παγκόσμια παράδοση. Γιατί ο Χίλων στους στίχους του ζωγράφιζε την πολιτική του ταυτότητα και τις αντιλήψεις του για τη ζωή. Γι΄ αυτό και οι συμπατριώτες του και σύγχρονοί του τον θεωρούσαν σοφό. Και μάλιστα ο βιογράφος του, ο Διογένης ο Λαέρτιος, διασώζει πως τον είχαν τιμήσει οι Λακεδαιμόνιοι με άγαλμα στο οποίο έγραψαν: Η πολεμόχαρη Σπάρτη γέννησε αυτόν εδώ τον Χίλωνα, που ήταν πρώτος, δηλαδή ο μεγαλύτερος Σοφός από τους επτά Σοφούς.
Μα και όσο ζούσε, οι Σπαρτιάτες τον τίμησαν με το ανώτατο αξίωμα του Εφόρου, που και ο ίδιος το τίμησε με τη στάση του και τη ζωή του, αγωνιζόμενος και πετυχαίνοντας τον περιορισμό της βασιλικής εξουσίας προς όφελος της κυριαρχίας του λαού.

Οι Μάχες των Μανιατών για να σώσουν το γκρέμισμα των Πύργων τους.

Οι Μάχες των Μανιατών για να σώσουν το γκρέμισμα των Πύργων τους.

Η βασικότερη πολιτική προτεραιότητα της Βαυαρικής Αντιβασιλείας όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση του μικρού Ελληνικού Βασιλείου ήταν να οργανώσει μια κεντρική συγκεντρωτική διοίκηση, να θεμελιώσει ένα κράτος, ενσωματώνοντας όλες τις επαρχίες της Ελλάδος . Για την επίτευξη του στόχου αυτού έπρεπε να καταργηθούν μια σειρά από ατέλειωτα τοπικά προνόμια και ιδιαιτερότητες που είχαν κληρονομηθεί από το ρουσφετολογικό περιβάλλον της Τουρκοκρατίας.


Ο Βασιλέας Όθωνας

Μεγάλο εμπόδιο για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής αποτελούσε την Μάνη. Η Μάνη ως περιοχή ήταν μια ιδιαίτερη περίπτωση ήδη από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Οι Τούρκοι είχαν αναγνωρίσει ένα καθεστώς αυτονομίας στην περιοχή εισπράτοντας απλά έναν ετήσιο φόρο. Δεν διατηρούσαν φρουρές και δεν παρέμβαιναν στα εσωτερικά του τόπου. Όπως άλλωστε είναι γνωστό η Μάνη ήταν η μοναδική περιοχή που ο Ιμπραήμ απέτυχε να υποτάξει. Όταν η Αντιβασιλεία ανέλαβε την εξουσία οι Μανιάτες διατηρούσαν περί τους 800 πύργους, οι οποίοι δεν ήταν απλώς γραφικά κατάλοιπα μιας άλλης εποχής αλλά αντιθέτως αποτελούσαν πολεμικά οχυρά εξοπλισμένα με όπλα και κανόνια. Για να πετύχουν λοιπόν, η Βαυαροί το σχέδιο τους κατάλαβαν ότι θα έπρεπε οι πύργοι να αφοπλιστούν και να μετεσκευασθούν σε απλές κατοικίες. Για τον λόγο αυτό τον Φεβρουάριο του 1834 εστάλει στη Μάνη ο λοχαγός Feder με στρατό και χρήματα που θα λάμβαναν οι κάτοικοι, για την συμμετοχή τους στο σχέδιο.

ΟΧΙ Στην εκχώρηση του κοινού τόπου

www.30spartiates.blogspot.com

Ο μύθος της αρπαγής της Ευρώπης

ΣΠΑΡΤΗ  29-ΜΑΙΟΥ-2016 

Ο μύθος της αρπαγής της Ευρώπης

"Η αρπαγή της Ευρώπης", πίνακας του Τιτσιάνο
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ευρώπη είναι γνωστή κυρίως η κόρη του Φοίνικα και της Τηλέφασσας. Από μερικούς θεωρείται κόρη του Αγήνορα (ο Φοίνιξ ήταν γιος του Αγήνορα).
Ο Δίας απήγαγε την Ευρώπη και μαζί απέκτησαν τρία τουλάχιστον παιδιά: τον βασιλιά Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα. «Ευρ-ώπη» σημαίνει αυτή που έχει πλατύ, στρογγυλό πρόσωπο.

Η Αρπαγή της Ευρώπης

Σύμφωνα με τον μύθο, η Ευρώπη ήταν αδελφή του Κάδμου, ιδρυτή της Θήβας και κόρη του Αγήνορα και της Τηλεφάσσας, ηγεμόνων της Φοινίκης. Όταν μεγάλωσε, μια μέρα πήγε στα λιβάδια της παραλία, για να παίξει με τις φίλες της και να μαζέψει λουλούδια. Εκεί συνάντησε τον θεό Δία. Εκείνον αμέσως τον χτύπησε ο Έρωτας και για να την πλησιάσει μεταμορφώθηκε σε ήρεμο, εύσωμο και δυνατό ταύρο και πήγε δίπλα της κάνοντας δήθεν ότι βόσκει, σκεπτόμενος με τι τρόπο θα την κατακτούσε. Εκείνη τότε πλησίασε τον ταύρο - Δία και άρχισε να τον χαϊδεύει γοητευμένη από την ωραία κορμοστασιά του και τη μυϊκή του δύναμη. Σε λίγο δε δίστασε και να τον ιππεύσει. Τότε αυτός άρχισε να τρέχει με αστραπιαία ταχύτητα. Η Ευρώπη έκλαιγε, μα δεν μπορούσε να πηδήσει, γιατί φοβόταν μη σκοτωθεί.

Ο μεταμορφωμένος σε ταύρο θεός διέσχισε τη θάλασσα συνοδευόμενος από Τρίτωνες και Νηρηίδες και έφτασε στην Κρήτη. Όταν αποβιβάστηκε στο νησί, ο ταύρος δεν φαινόταν πια, αλλά ο Δίας πήρε από το χέρι την Ευρώπη και την οδήγησε στο Δικταίον Άντρο. Καρπός των ερωτικών ενώσεων του Δία και της Ευρώπης στην Κρήτη ήταν ο Μίνωας, ο Ραδάμανθυς και ο Σαρπηδόνας. Αργότερα, όταν ο Δίας εγκατέλειψε την Ευρώπη και πήγε στον Όλυμπο, η Ευρώπη πήρε για δεύτερο σύζυγό της το βασιλιά της Κρήτης Αστερίωνα, που υιοθέτησε και τα παιδιά που είχε αποκτήσει αυτή από το Δία. Μετά το θάνατο του βασιλιά Αστέριου, το θρόνο της Κρήτης πήρε ο μεγαλύτερος από τους θετούς γιους του, ο Μίνωας, ο οποίος έγινε ο πρώτος Έλληνας θαλασσοκράτορας και νομοθέτης.

Υπάρχουν όμως και άλλες παραλλαγές του μύθου της Ευρώπης: Μία αναφέρει ότι ήταν κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος ή της Παρθενόπης, αδελφή της Θράκης και ετεροθαλής αδελφή της Ασίας και της Λιβύης. Δηλαδή η Ευρώπη υπήρξε επώνυμη της ηπειρωτικής Ελλάδας και μετά τους Περσικούς Πολέμους του τρίτου τμήματος του τότε γνωστού κόσμου, της Ευρώπης.

Στην Ήπειρο έλεγαν ότι ο Δώδων, από τον οποίο πήρε το όνομά της η Δωδώνη, ήταν επίσης γιος του Δία και της Ευρώπης, όπως και ο Αιακός, γενάρχης των Αιακιδών. Παιδί της Ευρώπης λέγεται ότι ήταν και ο Κάρνος, αγαπημένος του θεού Απόλλωνα.