Γράφει ο Θανάσης Κάβδας *
Μπορεί στο βιβλίο του Κάρλο Λέβι ο Χριστός να σταμάτησε στο Έμπολι, στην Μάνη όμως σταμάτησε ο χρόνος. Βουνό, πέτρα, ήλιος, θάλασσα. Η χερσόνησος της Λακωνίας, το μεσαίο «πόδι» της Πελοποννήσου, γνωστή και ως Μέσα και Έξω Μάνη, (Μέσα Μάνη η ανατολική πλευρά που βλέπει προς το Λακωνικό Κόλπο και Έξω Μάνη η δυτική πλευρά που βλέπει στο Μεσσηνιακό Κόλπο), σε γοητεύει με τον Ταΰγετο, το «μαγικό» βουνό της με την πυραμίδα στην κορυφή του, με το δυνατό φως του ήλιου που ανεμπόδιστα αγγίζει την πέτρα που φλερτάρει με τη θάλασσα και το απέραντο γαλάζιο. Άγρυπνοι φρουροί αυτού του τόπου τα ξακουστά πυργόσπιτα, που χωρίς να προδίδουν σε κανένα αν έχουν μέσα τους ζωή ή όχι, στέκουν σιωπηλά σαν να μην θέλουν να προδώσουν την ιδιότητά τους. Ίσως γι’ αυτό η Μάνη είναι ο μοναδικός τόπος της Ελλάδος που δεν πάτησε ποτέ πόδι κατακτητή. Η σκληρότητα του τοπίου μοναδική, όπως και μαγική η ομορφιά του.
Ορισμένες φορές, τα μέτρια μπορούν να γίνουν υπέροχα και αλησμόνητα. Στην περίπτωση της Μάνης, υπάρχει ο τέλειος συνδυασμός. Η Μάνη είναι ένα απέραντο ολοζώντανο μουσείο που συνδυάζει τα ιστορικά μνημεία με την φυσική ομορφιά τού άγριου τοπίου της. Οι βυζαντινές εκκλησίες, τα κάστρα, τα παραδοσιακά ελαιοτριβεία, οι ανεμόμυλοι, οι γραφικές παραλίες, τα σπήλαια και οι παραδοσιακοί οικισμοί με τους επιβλητικούς μανιάτικους πύργους, δε μπορούν παρά να σε συναρπάσουν.
Η γραφικότητα μπλέκεται υπέροχα με τη θάλασσα. Όμορφο τοπίο που σε κάνει να ξεχνιέσαι και να καταλαβαίνεις απόλυτα γιατί ο χρόνος φαίνεται σαν να έχει σταματήσει. Ένα τμήμα της έχει χαρακτηριστεί ως τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους γιατί αποτελεί ένα αξιόλογο φυσικό τοπίο με πλούσια βλάστηση μέσα στο οποίο εντάσσονται χαρακτηριστικά δείγματα της εξέλιξης της μανιάτικης κατοικίας και ως ιστορικό τοπίο, λόγω της σημασίας που έχει για την ιστορία της αρχιτεκτονικής και γενικότερα για την ελληνική ιστορία.
Στη Μάνη αξίζει να επισκεφθείς όσο περισσότερα μέρη μπορείς. Άρχισε από το γραφικό Γύθειο, με μια βόλτα στο απέναντι νησάκι, το Μαράθι, με τα ανεμοδαρμένα πεύκα, τον Πύργο Τζαννετάκη και τον μοναδικό Φάρο.
Το Μαράθι συνδέεται με το λιμάνι οδικά και θα σου χαρίσει εκτός των άλλων την καλύτερη άποψη της αμφιθεατρικά χτισμένης πόλης.
Συνέχισε με το κεφαλοχώρι της Μάνης, την Αρεόπολη, με τον ιστορικό πολεοδομικό ιστό των τριάντα κτιρίων που χαρακτηρίστηκαν παραδοσιακά και διατηρητέα μνημεία και περιβάλλουν το ναό των Ταξιαρχών, οι καμπάνες του οποίου κτυπούν από μόνες τους όταν φυσούν οι δυνατοί άνεμοι, από τους οποίους πήρε το όνομά της η πόλη.
Επόμενος σταθμός τα μοναδικής ομορφιάς σπήλαια του Δυρού με συνολικό μήκος διαδρομής 1.500 μέτρα, από τα οποία τα πρώτα 1.200 είναι λιμναία και θα τα κάνεις με βάρκα.
Το βάθος του νερού είναι από 30 εκατοστά μέχρι και 30 μέτρα, ενώ στη διάρκεια της βαρκάδας θα δεις σταλακτίτες και σταλαγμίτες σε όλες τις αποχρώσεις και σε άπειρα σχήματα στις διάφορες «αίθουσες» του σπηλαίου με τα ευφάνταστα ονόματα, όπως «Θάλασσα των ναυαγίων», «Αίθουσα των ονείρων», «Λιμανάκι της ευτυχίας» και «Σοκολατένια σάλα»!
Μην παραλείψεις να επισκεφθείς πριν από την Αρεόπολη το Λιμένι και μετά την Αρεόπολη τον Γερολομένα, που αποτελούν γραφικά παραθαλάσσια χωριά. Το Λιμένι αποτελούσε έδρα και λιμάνι των Μαυρομιχαλαίων.
Ο Γερολιμένας, πιο απόμακρος και απομονωμένος, ήταν επί Τουρκοκρατίας ένα από τα ορμητήρια των Μανιατών πειρατών και στη συνέχεια σπουδαίο αλιευτικό καταφύγιο.
Λίγο μετά τον Γερολιμένα προς το Ακρωτήριο Ταίναρο, οι ελιές λιγοστεύουν, η βλάστηση χαμηλώνει, η πέτρα και το φως αναλαμβάνουν ρόλο πρωταγωνιστικό. Κάπου εκεί βλέπεις από μακριά σαν εικόνα ψεύτικη, σαν καρτ ποστάλ, μια χούφτα πυργόσπιτα σκαρφαλωμένα πάνω στην πλαγιά. Οι πέτρινοι πύργοι τής Βάθειας αποτελούν μοναδικά δείγματα λαϊκής οχυρωματικής αρχιτεκτονικής.
Επόμενος σταθμός, μετά την Βάθεια, το νοτιότερο άκρο τής ηπειρωτικής Ευρώπης! Το ακρωτήριο Ταίναρο με το νεκρομαντείο του Ποσειδώνα και τον Φάρο.
Ο δρόμος φτάνει μέχρι ένα σημείο και μετά θέλει περπάτημα μισής ώρας για να φτάσεις στον φάρο. Μην βιαστείς. Πάρε τον χρόνο σου και ατένισε τη θάλασσα του Νότου. Είναι… «χάσιμο».
Αντέχεις; Θέλεις κι άλλο; Οι τόποι πολλοί και μοναδικοί στη Μάνη! Οι τουριστικές Καρδαμύλη και Στούπα, το γραφικό Οίτυλο και τόσα άλλα όμορφα, σκληρά, άγρια μέρη… Τόποι σαγηνευτικοί με υπέροχα τοπία, πηγή ζωής και χαλάρωσης! Ό,τι καλύτερο για να δραπετεύσεις από την καθημερινότητα.
Αν σου αρέσει η άγρια ομορφιά, τότε θα πρέπει να περάσεις έστω μια φορά στη ζωή σου από τη Μάνη.
Μπορεί στο βιβλίο του Κάρλο Λέβι ο Χριστός να σταμάτησε στο Έμπολι, στην Μάνη όμως σταμάτησε ο χρόνος. Βουνό, πέτρα, ήλιος, θάλασσα. Η χερσόνησος της Λακωνίας, το μεσαίο «πόδι» της Πελοποννήσου, γνωστή και ως Μέσα και Έξω Μάνη, (Μέσα Μάνη η ανατολική πλευρά που βλέπει προς το Λακωνικό Κόλπο και Έξω Μάνη η δυτική πλευρά που βλέπει στο Μεσσηνιακό Κόλπο), σε γοητεύει με τον Ταΰγετο, το «μαγικό» βουνό της με την πυραμίδα στην κορυφή του, με το δυνατό φως του ήλιου που ανεμπόδιστα αγγίζει την πέτρα που φλερτάρει με τη θάλασσα και το απέραντο γαλάζιο. Άγρυπνοι φρουροί αυτού του τόπου τα ξακουστά πυργόσπιτα, που χωρίς να προδίδουν σε κανένα αν έχουν μέσα τους ζωή ή όχι, στέκουν σιωπηλά σαν να μην θέλουν να προδώσουν την ιδιότητά τους. Ίσως γι’ αυτό η Μάνη είναι ο μοναδικός τόπος της Ελλάδος που δεν πάτησε ποτέ πόδι κατακτητή. Η σκληρότητα του τοπίου μοναδική, όπως και μαγική η ομορφιά του.
Ορισμένες φορές, τα μέτρια μπορούν να γίνουν υπέροχα και αλησμόνητα. Στην περίπτωση της Μάνης, υπάρχει ο τέλειος συνδυασμός. Η Μάνη είναι ένα απέραντο ολοζώντανο μουσείο που συνδυάζει τα ιστορικά μνημεία με την φυσική ομορφιά τού άγριου τοπίου της. Οι βυζαντινές εκκλησίες, τα κάστρα, τα παραδοσιακά ελαιοτριβεία, οι ανεμόμυλοι, οι γραφικές παραλίες, τα σπήλαια και οι παραδοσιακοί οικισμοί με τους επιβλητικούς μανιάτικους πύργους, δε μπορούν παρά να σε συναρπάσουν.
Η γραφικότητα μπλέκεται υπέροχα με τη θάλασσα. Όμορφο τοπίο που σε κάνει να ξεχνιέσαι και να καταλαβαίνεις απόλυτα γιατί ο χρόνος φαίνεται σαν να έχει σταματήσει. Ένα τμήμα της έχει χαρακτηριστεί ως τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους γιατί αποτελεί ένα αξιόλογο φυσικό τοπίο με πλούσια βλάστηση μέσα στο οποίο εντάσσονται χαρακτηριστικά δείγματα της εξέλιξης της μανιάτικης κατοικίας και ως ιστορικό τοπίο, λόγω της σημασίας που έχει για την ιστορία της αρχιτεκτονικής και γενικότερα για την ελληνική ιστορία.
Στη Μάνη αξίζει να επισκεφθείς όσο περισσότερα μέρη μπορείς. Άρχισε από το γραφικό Γύθειο, με μια βόλτα στο απέναντι νησάκι, το Μαράθι, με τα ανεμοδαρμένα πεύκα, τον Πύργο Τζαννετάκη και τον μοναδικό Φάρο.
Το Μαράθι συνδέεται με το λιμάνι οδικά και θα σου χαρίσει εκτός των άλλων την καλύτερη άποψη της αμφιθεατρικά χτισμένης πόλης.
Συνέχισε με το κεφαλοχώρι της Μάνης, την Αρεόπολη, με τον ιστορικό πολεοδομικό ιστό των τριάντα κτιρίων που χαρακτηρίστηκαν παραδοσιακά και διατηρητέα μνημεία και περιβάλλουν το ναό των Ταξιαρχών, οι καμπάνες του οποίου κτυπούν από μόνες τους όταν φυσούν οι δυνατοί άνεμοι, από τους οποίους πήρε το όνομά της η πόλη.
Επόμενος σταθμός τα μοναδικής ομορφιάς σπήλαια του Δυρού με συνολικό μήκος διαδρομής 1.500 μέτρα, από τα οποία τα πρώτα 1.200 είναι λιμναία και θα τα κάνεις με βάρκα.
Το βάθος του νερού είναι από 30 εκατοστά μέχρι και 30 μέτρα, ενώ στη διάρκεια της βαρκάδας θα δεις σταλακτίτες και σταλαγμίτες σε όλες τις αποχρώσεις και σε άπειρα σχήματα στις διάφορες «αίθουσες» του σπηλαίου με τα ευφάνταστα ονόματα, όπως «Θάλασσα των ναυαγίων», «Αίθουσα των ονείρων», «Λιμανάκι της ευτυχίας» και «Σοκολατένια σάλα»!
Μην παραλείψεις να επισκεφθείς πριν από την Αρεόπολη το Λιμένι και μετά την Αρεόπολη τον Γερολομένα, που αποτελούν γραφικά παραθαλάσσια χωριά. Το Λιμένι αποτελούσε έδρα και λιμάνι των Μαυρομιχαλαίων.
Ο Γερολιμένας, πιο απόμακρος και απομονωμένος, ήταν επί Τουρκοκρατίας ένα από τα ορμητήρια των Μανιατών πειρατών και στη συνέχεια σπουδαίο αλιευτικό καταφύγιο.
Λίγο μετά τον Γερολιμένα προς το Ακρωτήριο Ταίναρο, οι ελιές λιγοστεύουν, η βλάστηση χαμηλώνει, η πέτρα και το φως αναλαμβάνουν ρόλο πρωταγωνιστικό. Κάπου εκεί βλέπεις από μακριά σαν εικόνα ψεύτικη, σαν καρτ ποστάλ, μια χούφτα πυργόσπιτα σκαρφαλωμένα πάνω στην πλαγιά. Οι πέτρινοι πύργοι τής Βάθειας αποτελούν μοναδικά δείγματα λαϊκής οχυρωματικής αρχιτεκτονικής.
Επόμενος σταθμός, μετά την Βάθεια, το νοτιότερο άκρο τής ηπειρωτικής Ευρώπης! Το ακρωτήριο Ταίναρο με το νεκρομαντείο του Ποσειδώνα και τον Φάρο.
Ο δρόμος φτάνει μέχρι ένα σημείο και μετά θέλει περπάτημα μισής ώρας για να φτάσεις στον φάρο. Μην βιαστείς. Πάρε τον χρόνο σου και ατένισε τη θάλασσα του Νότου. Είναι… «χάσιμο».
Αντέχεις; Θέλεις κι άλλο; Οι τόποι πολλοί και μοναδικοί στη Μάνη! Οι τουριστικές Καρδαμύλη και Στούπα, το γραφικό Οίτυλο και τόσα άλλα όμορφα, σκληρά, άγρια μέρη… Τόποι σαγηνευτικοί με υπέροχα τοπία, πηγή ζωής και χαλάρωσης! Ό,τι καλύτερο για να δραπετεύσεις από την καθημερινότητα.
Αν σου αρέσει η άγρια ομορφιά, τότε θα πρέπει να περάσεις έστω μια φορά στη ζωή σου από τη Μάνη.
http://www.omorfimani.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου